El Teide - Tenerife La Reina Negra 
Aquí su espacio para la promoción
de su empresa
Aquí su espacio para la promoción
de su empresa

HET JAAR 1988: PARIJS

Ik werkte in de avonduren als ober , vlakbij het “Centre Pompidou” . Ik woonde met 2 studenten van de “Sorbonne” in een woning van 90m2 , gelegen aan de Rue de la Ferronnerie. Overdag besteedde ik aan marktonderzoek en kwam tot de conclusie dat ik het beter kon gaan beginnen met een bestaand bedrijf op een goede locatie. Na de vergaarde kennis liet ik folders drukken met vermelding van een bekend trouw reportage bedrijf genaamd : “Studio de Paris” . De eigenaar twijfelde in het begin…Per slot van rekening kreeg hij niet iedere week een kaaskop in zijn winkel met het verzoek tot samenwerking. De kosten waren voor mijn rekening maar de distributie van reclame materiaal was voor zijn rekening. De folders werden gedrukt ter ere van het 50 jarig bestaan van “LA REINE DE LA ROUTE” (zie foto folder)

Una boda con niños en Paris, 1988
Een trouwerij met kinderen, Parijs 1988

Paris

Sr. Caillot, fotografo Studio de Paris
De heer Caillot, fotograaf "Studio de Paris"



Una boda en el campo Una boda en Sucy en Brie
Een trouwerij in Sucy en Brie
Corstiaan en camino con turistas en la reina negra
Corstiaan op weg met toeristen in La Reina Negra


Dit visitekaartje ontving ik van de politie chef

Corstiaan con los turistas americanos
Corstiaan met amerikaanse toeristen,
Rue de la Ferronnerie vlakbij Centro Pompidu

Na een paar weken kwamen de eerste klanten binnen. Monsieur Caillot verzorgde de reserveringen. Ik was redelijk tevreden maar ik had inmiddels de Japanse en Amerikaanse toeristen ontdekt. Ik parkeerde LA REINA NEGRA op de Champs-Elysées of op La Rue de la Ferronerie , vlakbij het Pompidou centrum. Op de voorruit van het automobiel stond vermeld : “Unique Classic Discovery City Tour” call …….De business liep als een trein en trouwerijtjes rijden beschouwde ik daarna als minder lucratief. De politie stond vaak te kijken maar hadden geen belangstelling voor mijn vergunning. (…….) Op een dag kreeg ik zelfs een visitekaartje van Jacques Chirac , de toenmalige burgemeester van Parijs. Er was wel interesse in de motor van LA REINA en die liet ik dan ook altijd met veel enthousiasme zien. De politie heeft één keer een boete gegeven voor fout parkeren. Op het formulier stond vermeld : Renault (…..) Betalen deed ik toch niet omdat ik een Nederlands kenteken had op een Franse zwart/grijze kentekenplaat . Zo viel het niet op dat ik zaken aan het doen was met een Nederlandse automobiel !!


LA REINA NEGRA fungeerde ook als taxi vanaf de luchthaven Charles de Gaulle ! Bij tegenvallende inkomsten of onvoorzienbare onkosten werd het vizier gericht op de luchthaven in Parijs. Die ritten naar de luchthaven waren lucratief maar niet zonder risico. Op een dag parkeerde ik LA REINA NEGRA in de rij van de ander taxi´s. Er werd argwanend gekeken door die taxi chauffeurs maar niemand vroeg naar mijn licentie en identificatie. Opeens ging de achterdeur open . Het was een Engelse advocaat en hij had haast. Dat moet iemand niet tegen mij zeggen …… Ik zat al in de tweede versnelling met 80km per uur voordat hij ontdekte dat er geen taxi meter aanwezig was….. “Hold on a minute , how much is this gonna cost me ? De man zag er nogal bedrukkend uit. “Mister , don´t worry the “meter” just broke down ! “Wij brengen u naar uw bestemming”.” Dat doet onze firma met deze auto al meer dan 30 jaar” (…) De advocaat kwam keurig op tijd en ik berekende altijd de gangbare prijs. Na een paar ritten besloot ik niet meer naar de luchthaven te gaan. Het werd mij te riskant . Ik had bovendien niet echt zin in problemen met taxi chauffeurs.

In het jaar 1988 kreeg ik een aantal bezoekjes van familie en vrienden. Zij vonden het wel een aparte ervaring. Vooral het rondrijden met LA REINA NEGRA op een vroege zondagmorgen in Parijs was echt uniek. Geen kip op de weg en dat was toch wel een bijzondere ervaring. Met een vriendinnetje uit de disco (“Whiskey A Go Go”) reed ik dan naar de Champs Elysées. Maar ook met moederlief nuttigde ik een croissantje in de vroege uurtjes aan deze beroemde Avenue . Soms kwam er ook onverwacht bezoek , zoals de meiden van Buren met hun oma uit Gouda. Vol trots liet ik aan vrienden Parijs zien , met als “hoogtepunt” le Sacre Coeur”.

La Señora van Buuren con sus nietos en Paris
Mevrouw van Buuren met haar kleinkinderen in Parijs

Corstiaan en los Campos Elisios
Corstiaan parkerende op de Champs Elyseés
Met vrienden naar de "Sacre Coeur"
Vorige pagina Pagina 7 van 12 Volgende pagina