Mijn zus Caroline tegenover ons huis in Reeuwijk, augustus 1984
Mijn vriend Dick Vrijenhoek
1. van rechts: Wim Roodenburg
3. van rechts: Corstiaan Bos, 1982, Mercatus College, Oranjeboomstraat Rotterdam
Erwtensoepenrit, afdeling Den Haag
1. van links, Corstiaan Bos, 1986, Mercatus College, Spinozaweg Rotterdam
|
Het werd duidelijk dat ik in de toekomst meer kennis moest vergaren aangaande de restauratie van
een oldtimer. Ik leerde veel van mijn fouten maar ik was soms nog veel te naief. De firma “Bart Holland” was daar een goed voorbeeld van . (Meer weten hierover ? Klik op de kolom “Restauratie”)
In 1983 was LA REINA klaar voor de weg , althans dat dacht ik ….
Dirk kon zijn kentekenbewijs (10-46-RX) niet vinden. Het was zoekgeraakt tijdens de verhuizing.
Zo kwam het dat ik een nieuw kenteken moest aanvragen. LA REINA NEGRA zou voortaan
gaan rondrijden met het kenteken JT-14-YV. Dit beviel mij helemaal niet maar ik had geen andere keus , aldus de Rijksdienst van Wegverkeer.
Op school werd vaak gesproken over die jongen met die zwarte Citroën. Zelfs de wiskunde leraar
vermeldde bovenaan het repetitie-blad : “Beter één Citroën in de hand dan 10 in de lucht”
Het Mercatus College was gevestigd in de Oranjeboomstraat in Feyenoord – Rotterdam. Mijn beste
vriend was Dick Vrijenhoek en wij waren de grootste keters van de klas. Samen met Nico Vreugdenhil gingen wij vaak op stap. Dick en Nico zaten achterin LA REINA NEGRA en wij
scheurden door de smalle straatjes van Amsterdam. Dick was op 3 Oktober jarig en ik kwam verkleed als vrouw zijn woonkamer binnenwandelen…Erg gelachen maar precies één week
daarna , op 10 oktober 1984 condoleerde ik zijn moeder en vader…. Dick was op donderdagavond
op weg gegaan naar zijn werk in Spijkenisse. Daar werkte hij in een kaasspeciaalzaak. Die avond besloot hij niet met de “Moto Guzzi” naar zijn werk te gaan. In.plaats daarvan nam hij de Ford van zijn vader. De auto had een ingebouwde LPG tank . Dick stond met de auto in de file voor de Botlektunnel toen met hoge snelheid een 18 tonner achter op hem inreed. Dick was op slag dood en de auto
vloog direkt in brand. Een tandarts moest Dick later identificeren … De chauffeur uit Duitsland
had 2 promile in zijn bloed en zou berecht worden in Duitsland. De kans bestond op een maximale
gevangenisstraf van 7 jaar. Uiteindelijk , tot grote frustratie van de familie , werd de Duitser berecht
in Nederland . De rede : de getuigen van het ongeluk ontvingen geen onkostenvergoeding voor
hun reis naar het gerecht in Duitsland. De uitspraak van het gerecht in Nederland was ronduit
beschamend : Één jaar rijontzegging en een geringe geldboete.
Na het verlies van Dick werd alles zwart en LA REINA NEGRA stond maandenlang in de garage.
Gedurende een periode van 2 jaar bezochtten Nico en ik iedere maand de ouders van Dick .
Het kontakt is helaas niet gebleven doordat ik later ben vertrokken naar Limburg en Frankrijk.
Het Mercatuscollege ging verhuizen naar de Spinozaweg in Lombardije –Rotterdam . Vriendelijk
werd er gevraagd aan ons of wij een handje wilden helpen. Zelfs LA REINA NEGRA bood
zich aan . Het ging er soms wat te wild aan toe want de brandblussers werden in ieder klaslokaal
spontaan leeggespoten . Er ontstand één grote witte poedermassa en bijna iedereen zat onder
de witte poeder . Tijdens de tocht werd ZIJ voor één keer LA REINA BLANCA ……
LA REINA NEGRA nam in 1984 deel aan een meeting , georganiseerd door de afdeling in
Den-Haag. Ieder jaar hadden zij een “Erwtensoepenrit” en het leek mij wel wat om mee te doen.
Ik had mijn vrienden van school uitgenodigd en die reageerden enthousiast. Dit enthousiasme transformeerde tijdens de rit al snel in verontwaardiging. Met 130km per uur ontstond er een enorme rookontwikkeling in de auto. We moesten spontaan alle ramen en het dak open doen , dit om rookvergiftiging te voorkomen. Als men zegt dat een auto 130km per uur rijdt , tsja dan moet
men het uitproberen ook…Het werd duidelijk dat ik maar beter rustig kon rijden want een student
had geen geld voor een motor revisie .
Wim Roodenburg kwam uit Berkel en Rodenrijs. Zonder dat ik het wist bleek Wim een verborgen
Citrofiel te zijn. Op een dag in de klas ziet hij op mijn buro een tekening van een Traction. “Hé , Cors zo´n auto heeft mijn broer ook.” Dat vond ik natuurlijk geweldig maar de broer van Wim
bleek daarentegen geen last te hebben van het “Citro-virus” De Traction stond gezellig weg te rotten in een kas ….en dat deed mij behoorlijk pijn . Affijn , uiteindelijk heeft hij het goedgemaakt
door op een later tijdstip te trouwen in LA REINA NEGRA !!
|